نظام زمانشناختی در ایران عصر صفوی
تالیف و گردآوری:علی اکبر جعفری و محمدتقی مشکوریان
انتشارات:دانشگاه اصفهان
توصیف مختصری از کتاب:
به منظور بررسی و مطالعۀ نظام زمانشناختی در دوره صفویه و مؤلفه های آن در جامعۀ ایران آن دوره، این کتاب در ۹ فصل و در هر فصل، به بخشی از موضوع و این مؤلفه ها پرداخته است. در مقام نتیجه گیری و تبیین نتایج حاصل از مباحث هر فصل، کوشش این تحقیق بر آن است که نشان دهد چگونه در جامعۀ ایران عصر صفوی، زمانشناسی مبتنی بر زمان طبیعی، ضعف زمانسنجی، باور استوار به احکام اختربینی، رواج گاهشمارها و تاریخ گذاریهای غیرخطی، همگی با فقر تاریخی نگری، غیبت نسبی زمان تاریخی و سیطرۀ ریتمهای زمانی چرخندۀ طبیعی بر زندگی، در یک نظام تقریباً یکپارچه و منسجم به هم مربوط می شوند و یکدیگر را تأیید و پشتیبانی میکنند.
شایان ذکر است علاقه مندان می توانند برای تهیه نسخه فیزیکی کتاب از طریق فروشگاه الکترونیک انتشارات دانشگاه اصفهان به آدرس press.ui.ac.ir و برای تهیه نسخه الکترونیک آن از طریق سایت طاقچه https://taaghche.com/ اقدام کنند.